ışıldayan

ışıldayan
adj. luminescent, aglimmer, beamy, shining, scintillant

Turkish-English dictionary. 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • donuk donuk — zf. 1) Canlılığı olmayarak Zeki ve yuvarlak yüzlü bir çocuk, kendinden büyük kılıcına sarılmış, donuk donuk bakıyor. F. R. Atay 2) Rengini ve parlaklığını yitirmiş, mat bir biçimde Pirinç kakmaları donuk donuk ışıldayan hamam kapısını iterek… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • fosfor — is., kim., Fr. phosphore Atom numarası 15, atom ağırlığı 30,97, yoğunluğu 1,83 olan, yarı saydam, bal mumu kıvamında, karanlıkta ışıldayan sarımsak kokulu, zehirli bir element (simgesi P) Fosfor, hafif bir sürtüşme ile alev alev yanmaya başlar.… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • parlak — sf., ğı 1) Parlayan, ışıldayan Siyah, çıplak dallarda henüz kuruyamayan su damlaları parlak, mavi birer boncuk gibi parlıyordu. H. E. Adıvar 2) Temiz ve ışıklı Sabahleyin gökyüzü parlak, ufuk açıktı / Güneşli bir havada yaylımız yola çıktı. F. N …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • iyi saatte olsunlar — cin ve perilerden söz edilirken kullanılan bir söz Yuvarlak, şen yüzlü, zaman zaman ince ve alaylı ışıldayan bir tanesi iyi saatte olsunlar ile temasta olduğu zaman şaşılaşan kara gözlü, orta yaşlı bir kadın. H. E. Adıvar …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • şəmçırax — (Ordubad) gecələr işıldayan cücü …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • incilabəxş — ə. və f. parlayan, işıldayan, işıq verən …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • lame’ — ə. parlaq, parlayan, işıldayan …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • müncəli — ə. 1) zahirə çıxan; aşkar görünən; 2) açıq, aydın; 3) parlayan, işıldayan …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • rəxşa(n) — f. parlaq, parıldayan, işıldayan, işıqlı …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • sate’ — ə. 1) parlayan, işıldayan; parlaq, işıqlı; 2) m. cəlallı, təmtəraqlı …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • atlaz — is. <ər.> 1. Üzü hamar, parlaq ipək parça növü. Get atlazın yaxşısından; Yaşılından da al gətir! Aşıq Hüseyn. // Atlazdan tikilmiş. Mən aşıq gül əndama; Çıxıbdır gülən dama; Olam bir atlaz köynək; Yaraşam gül əndama. (Bayatı). . . Sürtükün… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”